-
چهارشنبه 1395/12/11
-
1:10
-
433 بازدید
نظرآقا سلام _ چند سال پیش ، از بخت خوش خویش یا از سرِ کمبود نیرو، از اعضای برگزاری انتخابات شورا در یکی از روستاهای دشتستان بودم. در صبح روزی سرد ، داشتم خود را به محل تجمیع آرا می رساندم که یکی از نامزدهای معروف روستا را دیدم که بی خیال دنیا و مافیها ، رای ، شورا ، کاندیدا و ... تراکتور خود را روشن کرده و در زمین های کشاورزی روستا می تازد. اتفاقاً رأی هم آورد و فراک خدمت به مردم را نیز به تن کرد. بر حسب اتفاق - بعد از ماجرای نفس گیر انتخابات- روزی ایشان را زیارت کردم. گفتم : فلانی ماجرای روز انتخابات، شگرد تبلیغاتی بود یا باج دادن و آرا جمع کردن. جواب داد : نه این بود و نه آن.وقتی انسان هوای خدایش را داشته باشد و هوای مردمش ، نیازی به چیز دیگر نیست.
حالا این رفتار نادر در عصر کنونی را مقایسه کنید با شگردهای تبلیغاتی برخی به اصطلاح نامزد در روزهای نزدیک به انتخابات.
چند ماه مانده به رقابت، یک باره دنیا کن فیکون می شود. حضرت آقا با کت و شلوار اتو زده سیاه و مشکی در گرمای بالای پنجاه درجه خود را ملزم می داند که ادای احترام کند به ورّاث متوفیان. لذا با دار و دسته به تمام مساجد و حسینیه های حوزه انتخاباتی سر زده و خود را شریک غم صاحبان عزا از صغیر و کبیر می داند. در همان حال دیگ صله ی رَحِمش که تا آن زمان رنگ اجاق و آتش به خود ندیده بود ؛ یک باره به جوش می آید و در آنِ واحد از ننه کور و کر ، خاله ی شَل و پَل ،عمه ی خُل و چِل دیدار می کندو با در آوردن کوبه ی هر خانه ، در عالم خیال، کنتور تجمیع رای شروع می کند به شماره انداختن و احتساب تک رای به کیسه ی آقا.
شاهکار تبلیغاتی برخی دیگر ، سو استفاده از احساسات پاک و مذهبی جامعه است . نامزد خود را به آب و آتش می زند تا نسب خویش را به یک آخوند مبارز ،سید شفابخش ، عالم و مجتهد حتی بانی بقاع متبرکه ، حسینیه و مسجد پیوند زند غافل از این که " گیرم پدر تو بود فاضل/ از فضل پدر تو را چه حاصل؟
کثیف ترین شکل رقابت انتخاباتی ، تمتع و بهره برداری از مشکلات اقتصادی مردم بیچاره است.توزیع سیب زمینی ، وعده افزایش یارانه و بودجه ، گذاشتن چندرغاز کف دست یتیم ، مسکین و اسیر با چاشنی کلاه شرعی خمس ، زکات و خیریه به بهانه ی چند روز نشستن بر کرسی صدارت نه آیین جوان مردی است و نه قاعده دموکراسی.
خارج از گزینش شعارهای تبلیغاتی عوام فریب با طعم ملس روشنفکری ، لگد کوب کردن اخلاق انتخاباتی و شرافت انسانی مانند به چالش کشاندن دیگران با هدف از میدان به در کردن رقیب و بزرگ کردن خویشتن، کندن و پاره کردن بنر و پوستر رقبا ،الصاق تصویر و اقدامات خویش بر روی تبلیغات دیگران و بعضاً لشکر کشی با ایل و طایفه به ستاد فلان رقیب و ... از شیوه های بردِ با اقتدار تلقی می شود.
وعده غذایی چلو کباب ، آلودگی صوتی برای در و همسایه ،بستن خیابان و کوچه و مهم تر از همه ریخت و پاش ، اسراف بیت المال همه و همه از موارد تمرین بی دموکراسی است.
تاریخ تکرار شدنی است.با انتخاب نالایقان ، صفحه ی تلخ تاریخ را برای خود و فرزندانمان ورق نزنیم.
برچسبها: انتخابات شورا؛ تمرین دموکراسی یا طایفه کشی, نظرآقا سلام, علی رزمجو, اصغر علیخانی, انتخابات, استان بوشهر, دشتستان,