روستای نظرآقا-نظرآقا سلام

نظرآقا سلام _ روز گذشته برای عکاسی به سمت باغ رفتم و مرد میانسالی را دیدم که با توجه به معلول بودن و این وضعیت جسمانی بیل به دست کشاورزی میکند. برایم جالب بود، نزدیک رفتم و با او سلام و علیک کردم، از او اجازه گرفتم و از ایشان عکاسی کردم. در حین عکاسی سر گپ و گفتگو را با ایشان باز کردم و از کار و زندگیش از او سوالاتی پرسیدم.

او متولد روستای نظرآقاست و 53 سال سن دارد.

بدون شک یدالله یزدانپرست فرزند مرحوم علیکرم که از ناحیه دست راست قطع عضو است را تمامی اهالی نظرآقا میشناسند.

او از خود و زندگیش از جوانی تا به امروز، به خصوص اتفاقی که سالهای دور باعث قطع شدن دستش شد سخن میگوید:

بنده یدالله یزدانپرست فرزند مرحوم علیکرم، متولد 1340 هستم و 53 سال سن از خدا گرفته ام. 6 اولاد دارم و با کشاورزی و دامداری امرار معاش میکنم.

من هم مثل تمام جوانان آن زمان با کارگری پول تو جیبیم را تامین میکردم. تا زمانی که موقع سربازیم فرا رسید. به خدمت سربازی اعزام شدم ، 6 ماه آموزشی ام را در مرودشت گذراندم و مدتی را نیز در اهواز و ادامه خدمتم را کردستان سپری نمودم. سال 62 اواخر سربازیم به شهر کازرون آمدم و در همان روزها به مرخصی استحقاقی ام آمده بودم. بیست روز بیشتر به پایان خدمتم باقی نمانده بود. از این موضوع بسیار خوشحال بودم.

همان روز با موتور سیکلت و لباس سربازی به تن راهی کازرون و محل خدمتم شدم. در راه رفتن بعد از تونل دوم کنارتخته و سرپیچ با یک تریلی نفت کش 18 چرخ تصادف کردم. که اصلا یادم نیست چی بود و چی شد.

به گفته مرحوم مادرم یک سال تمام در بیمارستان نمازی شیراز در کما و بی هوشی بستری بودم. و اصلا نمیدانستم چه بر سرم آمده و حتی از قطع شدن دستم نیز خبر نداشتم تا مدتها بعد به من گفتند که تصادف کرده ام و در تصادف دست راستم قطع شده است.

از زندگی و کار و درآمدش میگوید:

بعد از ازدواجم زندگی به سختی برایم میگذشت و مجبور بودم با این وضعیت جسمانیم کارگری کنم. اوایل به شدت از وضعیت جسمانیم رنج میبردم و کارگری کردن برایم سخت و غیر قابل تحمل بود اما حکمت خدا بود و باید می ساختم.

خدا رو شکر با همین کارگری ، کشاورزی ، دامداری و همچنین مبلغ ناچیزی که از سوی نیروی انتظامی دریافت میکنم زندگیم سپری میشود. و از زندگیم راضی هستم.

از دوستان قدیم خود میگوید:

در آن زمان دوستی ها از دل و جان بود و همه بدون ریا با همدیگر دوست بودن و اگر کسی دوستی انتخاب میکرد تا همیشه با هم بودند و در خوشی و ناخوشی کنار هم می ماندند.

مرحوم عبدالله رزمجو ، محمدرضا پرانداخته ، الله کرم ستوده و فتح الله بنافی کسانی بودند که سالهای سال با هم دوست بودیم. اما امروز به دلیل گرفتاری ها همه از هم دور هستیم و هریک مشغول و گرفتار زندگی خویش هستند. (امیدوارم این دوستان قدیمی که در قید حیاتند ، هرجا که هستند موفق باشند)

گپ پایانی ...

آرزوی سلامتی و سربلندی برای مردم و جوانان نظرآقا

در آخر گپ و گوفتمان، آقای یزدانپرست فایزی برایم خواند که واقعآ به دلم نشست و نوشیدن یک استکان چای در باغ با ایشان لذت این گفتگو را دوچندان کرد

آرزوی موفقیت برای این مرد زحمت کش ...

مکان تصادف یدالله یزدانپرست

عکس: علی رزمجو