-
جمعه 1403/11/26
-
6:51
-
172 بازدید

آیین «نیمهی برات»:
در این آیین که برایِ روحِ اَموات است، خیرات انجام میپذیرد.
بزرگان مامعتقدبودندکه دراین روز، روحِ مُردگانِ آنان آزادندو به دورِ ولات میآیند، ومیگفتند:
نیمهی براتِن – مُردیَل دورِولاتِن
دراین روز بزرگ کدبانوی خانه به کمکِ دخترانِ جوان صبحگاهان مشغول تهیه رنگینک یاحلوا، که از تولیدات و محصول خرمای نخیلات خودشان میباشد، انجام وظیفه و ثواب میکنند.
دراین روز بویِ آرد تفتیدهی مادربزرگها و ریختن آن روی خرما و پاشیدن دارچین و زنجفیل به آن در کوچه پس کوچههای روستا به مِشام میرسد.
بعد از گذاشتن در ظرف که بیشترچینی حتی زیراستکان و چیدن آن در سینی و سفارش تقسیم از طرفِ مادربزرگ بود.
همکاری ومشارکت در بُردن ثواب و بهره کردن آن بوسیله دختران یا پسران نوجوان انجام میشود. پخشِ آن تا یک محدوده و قلمرو را که شامل همسایه هامیشود انجام میگیرد.
چون قبلاًظروف یک بار مصرف نبود تاصاحب خانه بیامد و شما رنگینک را بهش بدادی و آن را خالی بکرد و بیومد طول میداد.
چه بسا اگه صاحب خانه پیرزنی بود، و بهره کُن نداشت مقداری توی همون ظرفت میریخت و به شما میداد که ببُردین خانهی خود یا دیگری، درواقع دادوستدانجام میگرفت.
این آیین دوروزانجام میپذیرفت، چهاردهم وپانزدهم نیمهی شعبان ومعمولاًتاقبل از ظهرپایان آن بود.
برادران و خواهران، این گنجینهی معنوی ومیراث «ناملموس» را حفظ وصیانت کنیم و این روزهای خوب را که بدست ما رسیده پاس بداریم و بدست فرزندانمون بسپاریم و از آنان حراست کنیم.
عکس: محمد نامی
برچسبها: نیمهی برات, حیدر رضانیا,